சூலம் இல்லாத பத்ரகாளி - Part I

சூலம் இல்லாத பத்ரகாளி:

என் டீம்ல மொத்த Indian states லெந்தும் members இருக்கா.

Malayalis, (superappu)
kannada,(ok)
telugu,(waste)
north Indians, (Hhhmm)
Bengali (Ahaa)
tamizhian (அடியேன் தான்) nu ஒரு பாரத விலாஸ் தான். இதுல Team Lead ஒரு மார்வாடி.

அடிக்கடி I’m a Maarvadi nu பீத்திப்பா! (சர் தான் போடி! nu சொல்லிக்குவேன் மனசுகுள்ள தான் :)

Morning timela தலைய விருச்சு போட்டுன்டு, Killers Jeans (அப்ப கூட jeans brand a பாரு!) மிட்டாய் Rose கலர்ல ஜிப்பாவா, Short kurdhavaa nu identify பன்ன முடியாத ஒரு stuffa (Teamla oru குழந்தை Tops nu சொன்னது!) போட்டுன்டு நடந்து வருவா பாருங்கோ! நேக்கு சூலம் இல்லாத பத்ரகாளிய பாத்த மாதிரி இருக்கும்.

ஒரு அரளி மாலையும், எலுமிச்சம் பழ மாலையும் சாத்தி படக்னு கன்னத்துல போட்டுகனும் போல இருக்கும்.

வரும் போதே, “what happened? What is the status? nu கேட்டுன்டு வருவா!

அவ கொண்டு வரும் வரட்டு chappathiyum, உப்பில்லாத Aloo mattarayum, ஆகா! ப்ரமாதம்! nu ice எல்லாம் வெச்சு பாத்துட்டேன்.

ஈ nu அப்ப பல்ல காட்றாலெனு அந்த சண்டி ராணிய, நம்ப முடியாது. வேதாளம் எப்போ வேனாலும் முருங்கை மரம் எறிடும்.

சரி, விஷயத்துக்கு வரென்!

நேக்கு இந்த மிமிக்ரி யெல்லாம் கொஞ்சம் நன்னா வரும்!

Today lunch hourla ஒரு Bengali ரசகுல்லா கெஞ்சுதெனு, அந்த மார்வாடியின், பரவை முனியம்மா குரலில், எட்டு கட்டையில் ஒரு dialogue எடுத்து விட்டேன்.

என் கெட்ட நேரம், இடுப்புல கைய வெச்சுண்டு நேக்கு பின்னாடி வந்து நிக்கறா அந்த பரதேவதை!

நேக்கு, ஒரு நிமிஷம் வாத நாடி, பித்த நாடினு சப்த நாடியும் அடங்கிடுத்து!

பின்னாடி தான் நிக்கறா nu அந்த சட்டர்ஜி வீட்டு தவ புதல்வி யாவது சொல்ல கூடாதோ!

மீதி கதை next post laa!

Note: then only you pple will come to my blog tmrw, he hee :)